طاقچه

همین:|

نمیخواهم موهایم را کسی جز "خودش" ببیند!
نمیخواهم دستانم را کسی جز "خودش" بگیرد!
نمیخواهم مانتوی کوتاه با شلوار تنگ بپوشم تا وقتی ازکنار بعضی هایشان رد میشوم،با چشم های هیز و کثیفشان،اندامم را برانداز کنند.
نمیخواهم بوی عطرم مستشان کند.
نمیخواهم بیایند بیرون تا مرا دید بزنند و اوقاتشان را با من بگذرانند!


میخواهم با چادر مشکی ام دهن همه شان را آسفالت کنم...

این مهم نیست که دل تازه مسلمان شده است

کـــه بـــه عشق تو قمــــر قاری قرآن شده است

مثــل من باغچـــــه ی خانــه هـــــم از دوری تــــو

بس که غم خورده و لاغر شده گلدان شده است

بس کـــه هر تکــه ی آن با هوسی رفت ، دلم

نسخه ی دیگری از نقشه ی ایران شده است

بی شک آن شیخ که از چشم تو منعم می کرد

خبـــــر از آمدنت داشت کـــه پنهان شده است

عشق مهمان عزیزی ست که با رفتن او

نرده ی پنجره ها میله زندان شده است

عشق زاییده ی بلـــخ است و مقیم شیراز

چون نشد کارگر آواره ی تهران شده است

عشــــق دانشـــکده تجــــربـــــه ی انسانهـــاست

گر چه چندی ست پر از طفل دبستان شده است

هر نو آموختــه در عالـــم خود مجنون است

روزگاری ست که دیوانه فراوان شده است

ای که از کوچـــه معشوقـــه ی ما می گذری

بر حذر باش که این کوچه خیابان شده است

+شاعرش مجهول الهویه است:|

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

مامانم اومده به خواهرم میگه:دخترم!همون قرآن مجید رو بیار لطفا یه کم میخوام قرآن بخونم.

خواهرم بعد یه ربع گشتن،رو کرده به مامان میگه:قرآن کریم داریم،مجید نداریم.بیارم؟؟!

من:       

مامانم:

خیر سرش ارشد داره...

من موندم وختی ادم اسم فامیل بازی میکنه،چطوری میتونه دراون وخت کم بنویسه:موسم بادمجون!:|

یا مثلن واس اشیا...این همه اشیا از"م".اخه مولتی ویتامین؟!:|

حالا طولانی بودنش به کنار!نخطه هاش هی قاطی میشه لامصب:|

کی روا باشد که گردد عاشق غمخوار خار

در ره عشق تو اندر کوچه و بازار زار

در جهان عیشی ندارم بی رخت ای دوست دوست

جز تو در عالم نخواهم ای بت عیار یار

از دهانت کار گشته بر من دلتنگ تنگ

با لب لعل تو دارد این دل افکار کار

هرچه میخواهی بکن با من تو ای طناز ناز

گر دهی یک بوسه ام زان لعل شکربار بار

ساقیا زآن آتشین می ساغری لبریز ریز

تا به مستی افکنم در رشته زنار نار

مطربا بزم سماع است و بزن بر چنگ چنگ

چشم خواب آلودگان را از طرب بیدار دار

ای صبوحی شعر تو آرد به هر مدهوش هوش

خاص مدهوشی که گوید دارم از اشعار عار

+عباس صبوحی

یه روز نت نداشته باشی انگار استخون درد تمام وجودتو گرفته!

تا میای راه بری،بدنت تیک تیک صدا میکنه و با همه عصبی رفتار میکنی.

یکی از ده فرسخی ببینتت،خماریتو حس میکنه!بوی بد نت رو میدی.التماس همه رو میکنی که شماره کارتشونو بدن و خودتو لعنت میفرستی که چرا انقدر ولخرجی کردی که حالا دو هزار تو کارتت نباشه!غیر از خواب،نمیتونی کار دیگه ای انجام بدی.یعنی کاری نداری که انجام بدی!حتی حس کتاب خوندنم نداری.انگار یه وزنه صد کیلویی رو چشاته!بقیه میان تا ببرنت کمپ،اما تو هنو مصری که معتاد نیستی!چیزی نمیکشی!و...

 میان امتحانت کنن.نت وصل میشه و تو فقط به این فکر میکنی که کم مصرف کنی تا دفعه بعد به این فلاکت نیوفتی!

دفعه بعد اما...

 

+اینم از جوونای مملکتمون!کاش این طوری نباشیم...

شده ی عالمهههههههه حرف رو دل2ن تلنبار شده باشه ولی نتونین ب ک30 بگین؟!

شده خیییییییییلی شدید خاب2ن بیاد ولی هرچی زور بزنین و چشا2ن رو ساعت ها محکم ب هم فشار بدین ولی افاقه نکنه؟!

شده دل2ن بگیره و برین حرم،قبلش با خود2ن فک کنین ک چقدر خوبه ک میتونین خود2ن رو خالی کنین اما بعد چش2ن بخوره ب ضریح،حتا ی قطره اشک هم نریزین؟!

شده حو3له هیچ کسی رو نداشده باشین و دل2ن تنهایی بخاد اما تا دخدر دایی2ن رو میبینین،بپرین بغلش و زار زار گریه کنین؟!

+مر30 از همه کساییکه دلداریم دادن:)