سه شنبه ۹ خرداد ۹۶
برنامه ی امشب ماه عسل، حکایت خیلی هایمان بود. حکایت من و تویی که بی هوا دل میبندیم، خیلی زود وابسته میشویم و خود را "عاشق" میپنداریم! اما فقط گذشت زمان میتواند عشق واقعی را اثبات کند...
برایم جالب بود؛ نسترن از گذشته اش که حرف میزد، بعضی جاها میخندید! میخندید به حماقت خودش. میخندید به انتخابش. به تصمیم ها و شجاعتش...بعضی جاها اما، بغض میکرد! حرف از محمد و علاقه اش که می شد، گریه اش میگرفت و اشک میریخت.
و این است حکایت این روزهای مادران سرزمینم...! :)
