شنبه ۵ دی ۹۴
دقیق نگاهش میکنم.سعی میکنم حرف ها و حرکت هایش را حدس بزنم.درست مثل بازیِ شطرنج.اما هر بار مات میشوم.نسل هایمان فرق دارد باهم.دقیق تر نگاهش میکنم.دلم به حالش میسوزد.حرف میزند.از روی اجبار سری تکان میدهم.ما همه در تکنولوژی غرق شده ایم...
