طاقچه

پاسخ :

روحش در آرامش باشه ان‌شاالله...

پاسخ :

اطلاع دادم.

پاسخ :

خدا بیامرزتت عرفان. حتی گفتن همین کلمه هم، باورناپذیره...

پاسخ :

بهترین دعا همینه. ان‌شاالله...

پاسخ :

واقعا آه از نهاد آدم بلند میشه. پذیرشش هنوزم سخته...

پاسخ :

من و فاطمه از همون سال خیلی دنبالش بودیم. به دانشگاه زنگ زدیم، گفتن اطلاعات نمیدیم. بیمارستان هم همینطور. فاطمه خیلی کمک کرد. تا همین دیروز که بهم گفت از طریق یکی از دوستانش، سرچ کردن و دیدن توی همون تاریخ، فوت شده. منم رفتم بهشت‌رضا امروز و آدرس مزارش رو پیدا کردم.

پاسخ :

خداوند بیامرزدش...

پاسخ :

من ندارم. اگر بچه‌ها دارن، بذارن 

پاسخ :

قالب نه. فقط می‌خواستیم بیاد و جواب کامنتامونو بده. بفهمیم هست هنوز. که ای کاش محقق می‌شد...

پاسخ :

با اطلاعاتی که ازش داشتیم، تونستیم بفهمیم.

پاسخ :

چه سندی میخوای؟ چه مدرکی؟

پاسخ :

روحش در آرامش باشه ان‌شاالله

پاسخ :

همه‌مون ناراحتیم. کلافه‌ایم. گیجیم...

پاسخ :

آه...

پاسخ :

بااخلاق، مهربون، یاری‌رسان. واقعا خیرش به همه می‌رسید. چقدر برای قالبم کمکم کرد. آواتارم رو عرفان ساخت...

پاسخ :

هیچکس ازش بدی ندیده بود...

پاسخ :

قاعدتا همین باید باشه

پاسخ :

غیر از این، وبلاگ دیگه‌ای هم داشت. آدرسش رو ندارم من.

پاسخ :

همون جایی که من هستم

پاسخ :

خیلی توانایی داشت. خیلی بااستعداد بود. کاش دنیا واسش یه جور دیگه رقم میخورد...

پاسخ :

اینا سوالای منم هست. و خیلی سوالات بی‌پاسخ دیگه...

پاسخ :

اگر عرفان رو می‌شناختید و چند کلامی باهاش حرف می‌زدید، حتما و قطعا متوجه می‌شدید علتش فقط می‌تونسته یک چیز باشه. 

پاسخ :

تا جایی که من پرسیدم و با توجه به شرایط و قرائن موجود، همون بوده. من میگم عی کاش اونطوری نباشه که فکر میکنیم. اما هرطور که بوده، عرفان دیگه پیشمون نیست...

پاسخ :

لطف میکنی عزیزدلم. حتما بهش نیاز داره

پاسخ :

در کامنت های قبل توضیح دادم.

پاسخ :

کاش برمیگشتیم به همون تایم و میتونستیم منصرفش کنیم. روحش شاد

پاسخ :

خدا عرفان و همه ی ما رو بیامرزه...

پاسخ :

کامنت های قبل رو بخون دوست عزیز

پاسخ :

خدا همه‌ی ما رو بیامرزه. عرفان رو هم همینطور...

پاسخ :

خیلی گشتیم. خیلی پرس و جو کردیم. فاطمه بیشتر زحمت کشید. اطلاعاتش رو داشتیم. فامیلیش رو می‌دونستیم. تاریخ تولدشم همونی هست که نوشته. این هم به عنوان سند برای شمایی که هنوز باور نداری و فکر میکنی این اتفاق، تشابه اسمی هست...

پاسخ :

من نگفتم علتش رو می‌دونم. گفتم اگر هم‌کلام می‌شدین باهاش، می‌فهمیدین فقط یه چیزی می‌تونست اونو از ما بگیره و اون هم خودکشی بود.

پاسخ :

قضاوت اشتباه می‌کردیم. منم فکر می‌کردم رفته از مجازی و زندگی جدیدی تشکیل داده. کاش اینطوری بود...

پاسخ :

نمی‌دونم. حتما نخواستن داشته باشه

پاسخ :

مطمئنیم چون چندین سال تحقیق کردیم. نمیگم هرروز ولی پیگیری کردیم تا به یه نتیجه‌ای برسیم. من نگشتم تا سنگ قبری رو پیدا کنم که فقط اسم عرفان رو یدک بکشه و بعد بیام اینجا شوآف کنم. به منم چیزی نمیرسه واسه این کار. فقط خواستم دوستانمون که منتظرش بودن و بعضا متهمش می‌کردن به اینکه بی‌خبر و خداحافظی رفته؛ اطلاع داشته باشن. همین

پاسخ :

مرسی فاطمه

پاسخ :

امیدوارم روحت در آرامش باشه عرفان...

پاسخ :

اگر ممکنه واسش فاتحه بخون. مرسی

پاسخ :

کمکمون میکرد و دوست داشت مفید باشه.‌ لعنتی هنوزم باورش سخته...

پاسخ :

همه چی گفته شده

پاسخ :

نحوه‌ی خودکشی؟ نمی‌دونم چی بگم واقعا!!!

پاسخ :

اوهوم

پاسخ :

قطعا یکی از حسرت‌های زندگیم همینه که ای کاش می‌شد حرف زد باهاش و مجابش کرد...

پاسخ :

روحت در آرامش باشه عرفان جان...

پاسخ :

نمی‌تونیم باور کنیم اونی که می‌خنده، چقدر توی دلش غمگینه. ولی حقیقت همینه...

پاسخ :

نه

پاسخ :

من حرفامو زدم. عکس از اطلاعاتش هم دارم که اجازه‌ی گذاشتنش رو ندارم. لطفا دیگه کامنت نذارید. به اندازه‌ی کافی داغون هستم. ممنون

پاسخ :

اون فقط یه برگه‌ی باطله بود که رئیس بخشِ بایگانیِ بهشت‌رضا(ع) ازش برای نوشتن آدرسِ قطعه‌ی عرفان استفاده کرد! 

پاسخ :

من اگر مطمئن نبودم و پیدا نمیکردم، چنین خبری رو منتشر نمیکردم. می‌تونستم همون روزی که اسمش توی فوت شده‌های شهرداری بود، اعلام کنم. ولی خودم شخصا رفتم بهشت‌رضا. توی این کرونا که آرامستانا بسته‌ست، التماسشونو کردم. بهشون دروغ گفتم که دخترخاله‌ش هستم. چون آدرس قبر رو فقط به بستگان نزدیک می‌دادن. اونایی که بهشت‌رضا رو می‌شناسن و اینجا زندگی میکنن، میدونن خودش یه شهره!!! ماشین اجازه نمیدادن ببریم داخل. چقدر پیاده رفتم. چقدر گشتم تا همین آدرسی که رئیس بخش بایگانی بهم داد، رو پیدا کنم. بعد شما میگید دارم دروغ میگم؟ به چی میخوام برسم؟ چند تا کامنت توی وبلاگی که نفسای آخرش رو میکشه؟ متاسفم براتون...

پاسخ :

خودش زنده نیست. خانواده‌ش که زنده‌ن. اگه مشکلی نداشتن، فامیلش رو درج میکردن روی سنگ قبر. من هیچ‌وقت و تحت هیچ شرایطی، نه فامیل و نه اطلاعات دیگه‌ش رو نه اینجا و نه جای دیگه‌ای، قرار نخواهم داد. دست و پای الکی زدن، بی‌فایده‌ست. لطفا برای آرامش روحش، قرآن بخونید. نذر کنید. اینکه بخواید بفهمید نحوه‌ی خودکشیش چطور بوده، چه فایده‌ای برای کسی داره؟ 

پاسخ :

روحت شاد پسر بااستعداد بیان...

پاسخ :

شجاعت هم میخواد واقعا...

پاسخ :

روحش قرین رحمت الهی باشه ان‌شاالله

پاسخ :

روحش شاد...

پاسخ :

حق دارن. با اینکه خودم رفتم سر مزارش و واسش فاتحه خوندم، اما هنوزم باورم نمیشه. سخته باور کنی عرفان دیگه نیست...

پاسخ :

مرسی 

پاسخ :

فکر نمیکنم کار درستی باشه...

پاسخ :

ممنون از درکتون. خداوند رحمتش کنه...

پاسخ :

منم هنوز تو شوکم. خدا بیامرزتت عرفان...

پاسخ :

غم بزرگیه. روحش در آرامش باشه ان‌شاالله...

پاسخ :

چون کنکاش هست. چیزی که فعلا مفید واقع میشه، خوندن فاتحه و قرآنه. اینکه بدونید فامیلش چی بوده یا توی نامه چی نوشته، به درد کی میخوره؟ 

پاسخ :

من خیلی بهش گفتم بره پیش روانشناس. نمیرفت. یادم نمیاد علتش چی بود. فکر میکردم فقط حرفشو میزنه. هیچوقت اقدامی نمیکنه. کاش شجاعتشو نداشت...

پاسخ :

که به هیچ دردی هم نمیخوره

پاسخ :

متاسفم. خدا رحمتش کنه

پاسخ :

روحش شاد و در آرامش ابدی...

پاسخ :

بهشت‌رضاست. آدرس قطعه هم روی عکس درج شده. ‌آرامستان‌ها بسته‌ست ولی اگر بگید با بخش اداری کار دارم، راهتون میدن. از طرف ما هم مجدد فاتحه‌ای قرائت کنید.

پاسخ :

من برای کسی احترام قائل میشم که برام احترام قائل بشه. یه جا خوندم شما بنده رو متهم کردید به اینکه بیکارم و شایعه درست کردم. کسانی که من رو میشناسن، میدونن کی‌ام و چی‌ام. نیازی نبود بگردید در نوشته‌ها تا بدونید چه شخصیتی دارم. حرفا زده شده. یه عده واسش فاتحه خوندن و من از صمیم قلب ازشون ممنونم. تنها دلیلی هم که این خبر رو منتشر کردم، خوندن فاتحه و خیرات برای عرفان عزیز بود. یه عده هم که فکر می‌کنن بنده از سر بیکاری، این خبر رو دادم، بذار همینطور کمپین بزنن و بعضا کسانی که به زعمِ خودشون، نه عرفان رو میشناختن و نه وبش رو داشتن، سینه بدرن و دست به هر اقدام کثیفی بزنن و بگن من خودم ناشناس پیام میدم و خودم هم پاسخ خودم رو میدم. 

پاسخ :

مرسی فاطمه. 

پاسخ :

روحش شاد و در آرامش ابدی...

پاسخ :

عکس رو پاک کردم تا بیشتر از این، سواستفاده نشه. مرسی فاطمه

پاسخ :

قصدتون کاملا هویدا بود دوست عزیز. 

پاسخ :

اگر هم شماره‌ی خونواده‌ش رو داشتم، ابدا هیچ تماسی نمی‌گرفتم. چرا بخوام داغ دلشون رو تازه کنم؟ 

پاسخ :

روحش در آرامش باشه...

پاسخ :

ان‌شاالله خدا رحمتش کنه...

پاسخ :

اینکه شما نمی‌خواید بپذیرید واقعیت رو و فقط بلدید کتمان کنید اونم بر اساس هیچ و پوچ هم، تقصیر من نیست. شما اجازه‌ی این رو ندارید که به من بگید چی بنویسم و چطور بنویسم و کجا برم برای اطلاع‌رسانی. 

پاسخ :

اصلا نیازی به توضیح نیست. بنده دِینم رو ادا کردم. تا جایی هم که تونستم، هم خودم قرآن و فاتحه خوندم و هم گفتم دوستانم بخونن. بقیه‌ای که تهمت می‌زنن، پشیزی اهمیت ندارن.

پاسخ :

من اصلا به باور شما احتیاجی ندارم خانومِ مثلا محترم!!

پاسخ :

اگر از دوستان نزدیکشون هستید و فامیلیش رو می‌دونید، برید سایت بهشت‌رضای مشهد و سرچ کنید. نیازی به اسم پدر هم نیست. براتون میاره. موفق باشید و "سلامت" ان‌شاالله.

پاسخ :

همون ناشناس‌ها فحش خواهر و مادر دادن به من :))) یعنی اینقدر مریضم خودم به خودم فحش بدم؟ 

پاسخ :

برید تحقیق کنید ببینید کجاست. اینو که می‌تونید انجام بدید هوم؟ 

پاسخ :

آره بابا. ملت رد دادن :)

پاسخ :

چی بگم حریر جان من. اولش فکر کردم بچه‌ها چون عرفان رو می‌شناختن، واسشون سخته پذیرفتن این خبر تلخ. درکشون کردم. از یه جایی به بعد، گفتم عیبی نداره. شاید منم جای اونا بودم، باور نمی‌کردم. بعد که دیدم خیلیاااا که اصلا نبودن اون سال‌ها، کمپین زدن و من و فاطمه رو متهم کردن به دروغگویی، نشد آروم بشینم. دروغ بگیم بهتون که چی بشه؟ اینو از خودشون پرسیدن اصلا؟ که من میگم ای کاش، ای کاش، ای کاش دروغ بود. خواب بود. واقعیت نداشت. 

پاسخ :

خدا حفظتون کنه. اون عکس رو برداشتم به علت اینکه داشت ازش سواستفاده می‌شد. خیلیا گذاشته بودن صفحه‌ی وبلاگشون و این خیلی آزاردهنده بود..

پاسخ :

مرسی عزیزم. خدا رحمتش کنه...

پاسخ :

حریم شخصی رو چی تعریف میکنی؟ 

پاسخ :

منم درگیر همونام. دوباره و چندباره میخونم و میگم کاش بیشتر هواشو داشتم...