یادمه بی بی همیشه میگفت:" هیچ کار خدا بی حکمت نیست". اون زمانا با خودم فکر میکردم چجوری میشه؟!
چجوری میشه بی بی پاهاش درد کنه و حکمتی توش باشه! چجوری میشه کف گیرمون به دیگ بخوره و حکمتی توش باشه! چجوری میشه رحیمه سال اول دانشگاه قبول نشه و حکمتی توش باشه! چجوری میشه با رسول تا سر حد مرگ دعوا کنم و کار به کتک کاری بکشه و بازم حکمتی توش باشه!!
حقیقتش؛ اون زمانا از درک "حکمت خدا" عاجز بودم. هیچ وقت، هیچکس بهم نگفت حکمت خدا یعنی چی دقیقا؟! هیچکس نگفت اگه بی بی پاهاش درد میکنه، عوضش قلبش سالمه! هیچکس نگفت اگه یه وقتایی نداریم، عوضش صدای خنده هامون تا ده تا خونه اون ور تر میره! هیچکس نگفت اگه رحیمه سال اول، میرفت رشته ی کشاورزی، معلوم نبود مثل الان، تا پایان نامه ی فوق ادامه میداد یا نه! هیچکس نگفت الان که داری با داداشت دعوا میکنی، ممکنه بعده ها به هزاران دلیل، از هم دور شین. اون وقت دلت برای همین کتک خوردنا و کتک زدنا یه ذره میشه!
بی بی راست میگفت. هیچ کار خدا بی حکمت نیست تو این زمونه. لابد عشق "تو" هم یه حکمتی داره...!!
