● لازم به ذکر است در همین ابتدای متن، نگارنده، هرگونه تعصب و تمایل نسبت به آبی بودن را، شدیدا رد و اعلان برائت از استقلال میکند!
و اما عارضم خدمت تک تک فوتبال دوستان و ندوستان اهالی هندوستان (برای وزن بیشتر! وگرنه شما همون ایران در نظر بگیر) که آدمی از دیرباز طرفدار رنگ قرمز بوده! آن عده ای هم که به زمره ی آبی ها گرویدند، فی ضلال مبینی بودند که عذابی سخت گرفتار آنها شده! و چه عذابی بالاتر از زدن سه گل به این تیم، در ده دقیقه با ده بازیکن؛ آن هم توسط یک نفر؟!
گذشته از این ها، هرکس دیگری، شیش تایی شدن استقلال را در سال 1352 فراموش کرده باشد، آیت الله "جیم" خوب یادشان است، به گمانم آن سال پنجاه سال داشتند!!
علی ایها الحال، جدول لیگ برتر گویای همه چیز است و جای سخنی باقی نمیگذارد! بنده جای عزیزان استقلالی بودم، سکوت میکردم و سریعا محفل را ترک میگفتم.
+ استقلالیا شرمنده دیگه. کل کل خونم پایین اومده بود! :))
++ بعداز بازی نوشت: همین بس که با باخت، صدریم هنوز!
